Davy Commeyne 'Beste man in koers'

Tot tweemaal toe was het Commeyne die het gat op Imming dichtreed. Zowel op het einde van de tweede als van de derde ronde dichtte de sterke West-Vlaming het kloofje en nam daarna zelf het initiatief. Toch zou hij met lege handen achterblijven.

"Samen met collega-veldrijder Kenneth Van Compernolle nam ik op het einde enkel meters voorsprong. Ik concentreerde me dan ook enkel op hem. Ik moest echter van de fiets en verloor hierdoor flink wat snelheid. Met die Nederlander hield ik totaal geen rekening meer, maar op de meet kwam hij er nog net over. Jammer natuurlijk, maar dit is dan ook geen wereldkampioenschap (doelend op het WK veldrijden van Zolder 2002 toen Commeyne als belofte in gelijkaardige omstandigheden naast een gouden medaille greep, nvdr.). Ik was de sterkste man in koers, maar die wint jammer genoeg niet altijd", aldus Commeyne.

Knap derde werd de amper 17-jarige Jens Berckmans. Een eerste podiumplaats bij 'groten' vormt het voorlopige hoogtepunt in zijn carrière als strandracer. "Ik mag terugblikken op een sterke wedstrijd waarin ik gans de tijd tot de kopgroep behoorde. Al geef ik wel toe dat ik me afzijdig hield en me tot volgen beperkte. Ik was vandaag heel dicht bij winst, maar met die derde plaats scratch kan ik zeker vrede nemen. Volgend seizoen wil ik nog meer ervaring opdoen, om een jaar later mijn pa (King of the Beach Nico Berckmans, red.) achterna te gaan", sprak de jonge Berckmans.

Joris Massaer diende vrede te nemen met 'slechts' een zevende plaats. "De wedstrijd zat lange tijd op slot en we bleven heel lang samen. Het zijn ook altijd dezelfden die de kastanjes uit het vuur mogen halen. Het was gewoon zaak van zo hard mogelijk te rijden, er stond immers niet al te veel wind. Aan het Zwin werd er altijd gedemarreerd maar telkens viel het opnieuw stil. Ontgoocheld ben ik niet echt met die zevende plaats. Tot aan de matten voor de finish zat ik er nog bij, maar dan reed ik me vast en was het over", wist Massaer.

Kris Henderieckx (achtste) mag terugblikken op een geslaagde wedstrijd. "Ik was onmiddellijk bij de les en ging na het startschot aan de haal. Iets meer dan een ronde reed ik alleen op kop. Op het einde bekocht ik die inspanningen wel en was het beste er bij mij af. Aan het laatste keerpunt moest ik een gaatje dichtrijden, wat me echter niet meer lukte. Ik heb kunnen meestrijden met de 'sterke beren' en mag dus tevreden zijn. Zeker gezien het feit dat ik gisteren tijdens een training van de MTB-school nog zwaar gevallen ben en me hierbij blesseerde aan mijn dij", aldus de Waaslander.